Een korte terugblik

De school:

De laatste dagen op school hebben in het teken gestaan van de finishing touch. Nog een latje hier, een plafonddeel daar, en spijkertje hier en een schroefje daar. Het geheel mag gezien worden. Deze school heeft een ware metamorfose ondergaan. Samuel Thuku (de directeur) en de zijnen hebben versteld gestaan van het hoge werktempo en tegelijk het plezier in het werk dat wij aan de dag hebben gelegd. In amper drie weken is de Riamakurwe Primary School omgetoverd tot een voorbeeldschool voor de hele regio. Plannen voor een vervolgbezoek zijn al gemaakt. De laatste dagen hebben we nog een oriënterend bezoek gebracht aan het aanpalende weeshuis. Daar hebben we gezien hoe een keuken op zijn Afrikaans gebouwd hoort te worden. Op school zullen we in de nabije toekomst ook een keuken naar dit model gaan bouwen, zodat aan het “feeding-programme” vorm gegeven kan worden. De leerlingen kunnen dan zelf aan de slag, hetgeen ook de gedachte is achter de bouw van de keuken en het onderwijsprogramma dat daaraan gekoppeld zal worden. Het is mooi vast te stellen dat beide partijen vinden dat dit verhaal een vervolg moet krijgen. Zoveel mensen zijn hier beter van geworden, zowel de lokale bevolking als wij de bezoekende en hardwerkende Limburgse “muzungus”.
Tenslotte: na deze onderneming gaat het, overigens leuke werk pas beginnen. Stichting Jambo Hakuna Matata is nog gemotiveerder geraakt om onderwijs HIER en DAAR aan elkaar te koppelen door gebruik te maken van elkaars kwaliteiten. Tot zover voorlopig de laatste bijdrage van het schoolproject aan het dagboek van deze wel heel bijzondere trip naar Nyeri/Kenia.
Als alles meezit wordt dit verhaal t.z.t. vervolgd …
Dan nog dit:
Iedereen die dit project de afgelopen maanden op welke manier dan ook een warm hart heeft toegedragen … bedankt.

Laur Rutten
Voorzitter Stichting Jambo Hakuna Matata (JHM)

Bouwploeg nieuw weeshuis

Vrijdag 4 september 2009 was voorlopig de laatste dag op de bouw.

Het hoogste punt is bereikt, we gaan de “mei” opzetten. Nick heeft een Limburgse van thuis meegenomen. Deze wordt gehesen. De 24 Keniaanse bouwvakkers staan in 2 rijen in het gelid en salueren. Door ons wordt het Limburgse volkslied gezongen.

Toespraken volgen, Con, Benjamin en Guus doen het woord.

Alle Limburgers geven de Kenianen een hand, “see you later”.

We gaan met matatu-busjes naar Nairobi.
Immers zaterdag gaat het vliegtuig naar schiphol.

Hoe zou het zijn in Nederland? 3 weken geen krant gelezen. Hoe zou het zijn met de Mexicaanse-griep 3x niezen en je bent weer beter. Alleen de pillenfabricant wordt er rijker van. En in Nyeri dolen de straatkinderen ’s nachts alleen over straat zonder eten, of nog erger.
Maar hulp is onderweg.
Een druppel op een gloeiende plaat? Kom nou!! Vele druppels maken een regen.
Als we thuis de bejaarde buurvrouw helpen, dan zeggen we ook niet; we kunnen niet alle bejaarden helpen!! We doen het gewoon. Iedereen heeft een buur die helpt.
Groeten uit Nyeri, voorlopig de laatste dag.
But; “See you later”.
Namens de bouwploeg, Nick.