Gespleten op stap
Door: Thijs sr en Laur
Blijf op de hoogte en volg Stichting
27 Januari 2019 | Kenia, Nairobi
Een dag met twee verrassing
Vanmorgen nog getimmerd met veel kabaal aan het plafond van de aula in de Nyeri Complex Primary School. De complimenten van onze voorwerker aan mijn adres komen letterlijk uit de lucht. Gereedschap vliegt af en toe om mijn oren met als toppunt met de volle mond een dikke kus boven op mijn hoofd. Gelukkig slaapt hij op een andere kamer!
Het schiet goed op en morgen hopen we het laatste stukje gereed te hebben. Dan nog afwerken en weer is een project gereed. Op zondag hebben de kinderen vrij en regelmatig komen ze een kijkje nemen waar dat getimmer vandaan komt. De duimen gaan dan omhoog en dat geeft ons weer power om door te gaan. Want inmiddels worden de armen zwaar van het steeds boven je hoofd werken, maar och we weten waarvoor we het doen. Onze Keniaanse collega’s die het dak verder af maken werken ook stug door, weliswaar op Keniaans tempo. We helpen elkaar over en weer. Wij zagen hun hout met de elektrische zaagmachine en zij helpen met het verplaatsen van de zware zelf gefabriceerde steiger.
Zoals afgesproken staat om 12:00u de taxi gereed om ons terug te brengen naar Guus-House. Na de lunch vertrekken we (Guus, John, Thijs sr en de gebroeders Frambach met een ander busje naar Jambo Resque Home. De anderen zijn om ca. 10:00u met Stanley vertrokken voor een natuurwandeling in de omgeving van Ngarendare Forest.
Aangekomen bij Jambo Resque Home staan 2 busje gereed met 33 kinderen en 3 leidsters. Allemaal nieuwsgierig wat er gaat gebeuren. We vertrekken naar Chaka Ranche en pretpark in de buurt. Via De laatste 5 km rijden we over een waanzinnige “massage road”. Onze chauffeur lijkt hiervan niet onder de indruk en scheurt van de ene naar de andere kant van de weg, waarbij wij als techneuten ons afvragen hoe lang dit goed gaat. Later zal blijken dat techneuten toch wel een goed voorgevoel hebben.
Bij aankomst zijn de kinderen een en al enthousiasme en popelen om de speeltjes uit te proberen. Maar eerst polsbandjes om en voor de grotere instructies hoe om te gaan met de opblaas attracties. De kleintjes gaan onder begeleiding van een leidster naar een verderop gelegen speeltuin.
De eerste grote attractie is de huizenhoge glijbaan. Schoenen uit en wie is het eerste boven, een paar blijven achter en kijken eerst de kat uit de boom maar al snel slaat hun twijfel om in een race naar de top om dan naar beneden te glijden. Grote hilariteit wanneer Lucie en Nyrie ook naar boven klimmen en samen naar beneden glijden. De kinderen vinden het prachtig en Guus geniet volop.”
Ook de andere attracties vallen in de smaak zoals de klimmuur, stormram, hindernisbaan en basket. Het was ontroerend te zien hoe de kinderen genoten. Ook even gaan kijken b ij de kleintjes. Hier het zelfde beeld. Alle speeltjes werden uitgeprobeerd en Stella hield een oogje in het zeil. Intussen had Guus eten en drinken besteld en een tijd afgesproken, helaas loopt de klok in Kenia iets langzamer dan de onze. Maar niet getreurd uiteindelijk genoten de kinderen van friet met kip. Geweldig om te zien hoe braaf de kinderen aan tafel bleven eten. Geen bord op de grond, geen geschreeuw gewoon op z’n Keniaans…..pole pole.
Tijd om naar huis te gaan. De 2 busjes terug naar Jambo Resque Home en wij in het “sardienen blikken” busje huiswaarts. De “massage road” is nu funest voor de rechter voorband. De idiote chauffeur zegt tegen Guus dat hij de band even moet oppompen. Oké dan kan ik daar nog effe pinnen. Guus en Ger gaan pinnen en wij als overgebleven passagiers verdwijnen in de duistere stegen van Chaka. We stoppen bij een banden boer. Hevige discussie ontstaat over de oplossing. Uiteindelijk helpt de bandenboer en wordt afgescheept met een schamele fooi. Tot 3x tot probeert de chauffeur met zijn handlanger meer gedaan te krijgen. De bandenboer met dreiging van een ijzeren staaf jaagt de chauffeur weg. Even hadden we het Keniaans benauwd. De chauffeur nu helemaal opgefokt pikt Guus en Ger op en na nogmaals de band te hebben opgepompt bereiken we opgelucht ons home.
Het was weer een bijzondere dag.
Thijs sr.
Wat een fantastisch verhaal van Thijs. Ook de wandelaars hebben vandaag genoten. Na een rit van twee uur arriveren we in Ngarendare Forest. Een oerbos waar olifanten en giraffen zitten. Die laatsten hebben we gezien maar de olifanten hielden zich schuil. Een kleine 10 kilometer hebben we door dit schitterende bos gebanjerd met behoorlijke stijgingspercentages en dat alles op een hoogte van 2300 meter. Onze guide was gelukkig goed bewapend. Wel handig als we toch … een olifant zouden tegenkomen. En toen…de brug. Een fantastische ervaring om tussen en boven de boomtoppen over een brug van staaldraad en kippengaas te lopen. En …. die bewoog als je erover liep. Veilig bereikten we allemaal het eindpunt waar een verrassing wachtte: een fris gekoelde fles Tusker. Geen verkeerd slot na zo’n prachtige dag. Terugreis aanvaard en onderweg toch een reservetuskertje genomen om de laatste stofresten weg te spoelen. Al met al een prachtige dag voor beide ploegen. De taken voor morgen zijn weer verdeeld en iedereen weet waar hij aan toe is. Het geheel loopt als een geoliede machine.
Groet, Laur
Vanmorgen nog getimmerd met veel kabaal aan het plafond van de aula in de Nyeri Complex Primary School. De complimenten van onze voorwerker aan mijn adres komen letterlijk uit de lucht. Gereedschap vliegt af en toe om mijn oren met als toppunt met de volle mond een dikke kus boven op mijn hoofd. Gelukkig slaapt hij op een andere kamer!
Het schiet goed op en morgen hopen we het laatste stukje gereed te hebben. Dan nog afwerken en weer is een project gereed. Op zondag hebben de kinderen vrij en regelmatig komen ze een kijkje nemen waar dat getimmer vandaan komt. De duimen gaan dan omhoog en dat geeft ons weer power om door te gaan. Want inmiddels worden de armen zwaar van het steeds boven je hoofd werken, maar och we weten waarvoor we het doen. Onze Keniaanse collega’s die het dak verder af maken werken ook stug door, weliswaar op Keniaans tempo. We helpen elkaar over en weer. Wij zagen hun hout met de elektrische zaagmachine en zij helpen met het verplaatsen van de zware zelf gefabriceerde steiger.
Zoals afgesproken staat om 12:00u de taxi gereed om ons terug te brengen naar Guus-House. Na de lunch vertrekken we (Guus, John, Thijs sr en de gebroeders Frambach met een ander busje naar Jambo Resque Home. De anderen zijn om ca. 10:00u met Stanley vertrokken voor een natuurwandeling in de omgeving van Ngarendare Forest.
Aangekomen bij Jambo Resque Home staan 2 busje gereed met 33 kinderen en 3 leidsters. Allemaal nieuwsgierig wat er gaat gebeuren. We vertrekken naar Chaka Ranche en pretpark in de buurt. Via De laatste 5 km rijden we over een waanzinnige “massage road”. Onze chauffeur lijkt hiervan niet onder de indruk en scheurt van de ene naar de andere kant van de weg, waarbij wij als techneuten ons afvragen hoe lang dit goed gaat. Later zal blijken dat techneuten toch wel een goed voorgevoel hebben.
Bij aankomst zijn de kinderen een en al enthousiasme en popelen om de speeltjes uit te proberen. Maar eerst polsbandjes om en voor de grotere instructies hoe om te gaan met de opblaas attracties. De kleintjes gaan onder begeleiding van een leidster naar een verderop gelegen speeltuin.
De eerste grote attractie is de huizenhoge glijbaan. Schoenen uit en wie is het eerste boven, een paar blijven achter en kijken eerst de kat uit de boom maar al snel slaat hun twijfel om in een race naar de top om dan naar beneden te glijden. Grote hilariteit wanneer Lucie en Nyrie ook naar boven klimmen en samen naar beneden glijden. De kinderen vinden het prachtig en Guus geniet volop.”
Ook de andere attracties vallen in de smaak zoals de klimmuur, stormram, hindernisbaan en basket. Het was ontroerend te zien hoe de kinderen genoten. Ook even gaan kijken b ij de kleintjes. Hier het zelfde beeld. Alle speeltjes werden uitgeprobeerd en Stella hield een oogje in het zeil. Intussen had Guus eten en drinken besteld en een tijd afgesproken, helaas loopt de klok in Kenia iets langzamer dan de onze. Maar niet getreurd uiteindelijk genoten de kinderen van friet met kip. Geweldig om te zien hoe braaf de kinderen aan tafel bleven eten. Geen bord op de grond, geen geschreeuw gewoon op z’n Keniaans…..pole pole.
Tijd om naar huis te gaan. De 2 busjes terug naar Jambo Resque Home en wij in het “sardienen blikken” busje huiswaarts. De “massage road” is nu funest voor de rechter voorband. De idiote chauffeur zegt tegen Guus dat hij de band even moet oppompen. Oké dan kan ik daar nog effe pinnen. Guus en Ger gaan pinnen en wij als overgebleven passagiers verdwijnen in de duistere stegen van Chaka. We stoppen bij een banden boer. Hevige discussie ontstaat over de oplossing. Uiteindelijk helpt de bandenboer en wordt afgescheept met een schamele fooi. Tot 3x tot probeert de chauffeur met zijn handlanger meer gedaan te krijgen. De bandenboer met dreiging van een ijzeren staaf jaagt de chauffeur weg. Even hadden we het Keniaans benauwd. De chauffeur nu helemaal opgefokt pikt Guus en Ger op en na nogmaals de band te hebben opgepompt bereiken we opgelucht ons home.
Het was weer een bijzondere dag.
Thijs sr.
Wat een fantastisch verhaal van Thijs. Ook de wandelaars hebben vandaag genoten. Na een rit van twee uur arriveren we in Ngarendare Forest. Een oerbos waar olifanten en giraffen zitten. Die laatsten hebben we gezien maar de olifanten hielden zich schuil. Een kleine 10 kilometer hebben we door dit schitterende bos gebanjerd met behoorlijke stijgingspercentages en dat alles op een hoogte van 2300 meter. Onze guide was gelukkig goed bewapend. Wel handig als we toch … een olifant zouden tegenkomen. En toen…de brug. Een fantastische ervaring om tussen en boven de boomtoppen over een brug van staaldraad en kippengaas te lopen. En …. die bewoog als je erover liep. Veilig bereikten we allemaal het eindpunt waar een verrassing wachtte: een fris gekoelde fles Tusker. Geen verkeerd slot na zo’n prachtige dag. Terugreis aanvaard en onderweg toch een reservetuskertje genomen om de laatste stofresten weg te spoelen. Al met al een prachtige dag voor beide ploegen. De taken voor morgen zijn weer verdeeld en iedereen weet waar hij aan toe is. Het geheel loopt als een geoliede machine.
Groet, Laur
-
27 Januari 2019 - 16:09
Ger Van Ria:
Goed stuk vinden we zelf.
Ger van Ria. -
27 Januari 2019 - 16:29
La Petite Soeur:
Hoihoi,
Wat een verhalen weer en iedereen heeft genoten van de uitstapjes. Tja, Guus weet wel hoe hij de moed en werklust erin houdt, toch?!!
Groetjes weer,
Ria -
27 Januari 2019 - 16:34
Maria Van Guus:
hallo "bijna-kenianen".
Vol spanning heeft mijn hart weer geklopt. het duurt me altijd te lang voor ik het verslag onder ogen krijg.
Eindelijk!! Nu ook eens iets over "onze "kinderen gelezen.
Het was een hele groep! Zijn de ouderen niet op Bording school?
Zo te lezen hebben niet alleen de kinderen, maar ook de volwassenen een geweldige dag gehad.
Tijdens mijn avondwandeling met Bobby van Guus kwam ik Ria van Ger en Ria van Frans tegen ( wat klinkt dat leuk, die houden we erin) Net zoals ik het leuk vind dat Ger ook ondertekent met : Ger van Ria, dat even terzijde. Ik kwam de meisjes Frambach dus tegen en Ria van Frans heeft al een tipje van de sluier opgetild door te verklappen dat jullie een uitstapje hadden gemaakt.
Ik zie het voor me hoe iedereen zich heeft geamuseerd!
Ja, je moet wel een beetje afzien, anders is het geen Afrika, zou Niek, de broer van Maria en schoonbroer van Guus zeggen.
Met welke ploeg is Niek trouwens mee geweest vandaag?
De tweede ploeg logeert nog steeds in een hotel?
Mannen, bedankt voor het geweldig verslag. Zo leven we toch mee en zijn we er een beetje bij, want het is jammer dat ik niet meer mee kan. Dus... geniet ook een beetje voor mij mee.
Ik heb al van de dames begrepen dat iedereen op Guusje let, waarvoor mijn dank!
En Jef, hoeveel kinderen heb jij al "op je poekel" gehad?
Ik ga naar Heel Holland Bakt kijken.
Voor jullie: slaap lekker en morgen gezond weer op. Voor de eerst ploeg begint( helaas) alweer de laatste week.
Tot morgen maar weer.
Groetjes Maria van Guus.
ps zijn er nog foto's? Ook al iets doorgestuurd naar de vader van Hugo? ( hint)
-
27 Januari 2019 - 18:30
Ria Van Frans :
Wat een dag
Eerst nog hard gewerkt s'morgens en daarna,
Geweldig uitstapje met de kinderen wat zullen jullie vandaag veel blije gezichtjes gezien hebben.
Wordt er zelf emotioneel van.
GOED WERK MANNEN -
28 Januari 2019 - 04:39
Tielke:
Wat een fantastische verslagen ! En geolied ploegwerk!!
Van de kinderen heb ik meegenoten. Ik zie Lucy en Nyeri zo van de glijbaan roetschen. En dan kip met frites. Wat zullen ze gepeuzeld hebben. Ik hoop dat jullie veel foto's gemaakt hebben.
Geniet van de nieuwe week!
Tielke -
28 Januari 2019 - 08:19
Lambert:
Onze weeskinderen zullen deze leuke en boeiende dag zich lang herinneren.
Groeten aan het team, Rachel en Stanley.
Lambert en Benedette.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
