Jambo, we zijn er!

Ladies and gentlemen, we are descending to Kyatta airport, thanks for flying Kenya Airways...... Het blijft toch altijd leuk om te horen. Met andere woorden; we zijn allemaal veilig en gezond gearriveerd!!!!!

We beginnen bij het begin; gisteravond zijn we met twee busjes vertrokken richting Dusseldorf. Speciaal bedankje voor de twee chauffeurs: Leon Kuipers en Jan Dacier ;-)! Er was doelbewust gekozen voor een overnachting in een hotel in de buurt om niet al te vroeg op te hoeven staan. Alhoewel niet te vroeg, half 5 is toch best vroeg in het weekend. Zeker als Jan de Bie tot dik 23.00u schuine moppen vertelt...

Om 5.00u waren we op het vliegveld om de bagage te droppen. Voor Jan vroeg genoeg om te vertellen dat hij met nieuwe batterijen in het hoorapparaat beter zag (?). Laat ik 1 ding voorop stellen; voor zulke humor is het dan echt vroeg. Uiteindelijk vertrok het viegtuig mooi op tijd waarna we landden in Parijs. Daar kan ik kort over zijn; veel te klein voor het aantal personen wat daar vliegt.

Alsof er een wonder gebeurde: stipt om 11.00u (precies op tijd) werd het vliegtuig van de gate weggeduwd waarna we om 11.30u in de lucht zaten. De lange reis ging beginnen: 8 uur lang wel te verstaan. Afgezien het feit dat er geen afleiding was in het vliegtuig (geen een scherm werkte), is de reis toch best vlot verlopen. Net op tijd voor Maria landden we om 19.30u lokale tijd (uur tijdsverschil) op Kenyatta Airport. Binnen een recordtijd hadden we onze visums en zijn o.a. Frans en ik begonnen met de bagage van de band te plukken. Ongeveer een uur na het uitstappen stonden we al buiten, een nieuw Keniaans record!

Terwijl we wachtten kwam een van Guus zijn secretaresses langs, samen met Lieve Rutten. Voor mensen uit Gulpen ook bekend als de vrouw van Paul Rutten. Zij zit hier met 39 studenten voor verschillende projecten. De wereld is klein blijkt maar weer. Rachel (naam van de secretaresse) had onze bekende taxi-chauffeur, Stanly, weer geregeld. Het werd een gezellig weerzien!

Ondertussen zitten Guus en Maria, Jan en Annet en Rachel in het appartement van Rachel en liggen Mia, Gerda, Frans en ik in het Oakwood Hotel. Dat de wonderen de wereld nog niet zijn uit blijkt wel uit het feit dat hier een spiksplinternieuwe PC met windows 7 staat. En dat terwijl je wel in typisch Afrikaanse sferen vertoeft. Bezorgt je weer een 'big smile'!

Afijn, genoeg voor vandaag. Het is nu 24.00u lokale tijd en de dag is lang genoeg geweest. Samen met Mia, Gerda en Frans drinken we nog snel wat en gaan dan slapen. Morgen om 9.30u gaan we ontbijten bij Rachel en rond het middaguur zetten we koers naar Nyeri.

Pole, pole (rustig aan) en tot morgen! Jambo!