Goodbye (deel 2)

Eerder hebben we al afscheid genomen van de groep ‘hollensje kinger’ die ondertussen al thuis zijn aangekomen, vandaag was het tijd om afscheid te nemen van Tielke. Maar we beginnen bij het begin.

Het ontbijt was vandaag kort voor Jan en Tielke; er moest voor vertrek nog een kind bezocht worden voor een rolstoel. Alle anderen konden rustiger eten en gingen naar de school om te gaan voegen (de eerste badkamer wordt steeds mooier!). Ikzelf bleef achter om de beveiligingscamera’s te installeren; vannacht is de klusjeman opgesloten geworden door onbekende(n). De honden hebben geblafd waarna Josef (de klusjesman) een kijkje ging nemen. Hij kon niks ontdekken en ging weer slapen. Vanmorgen kon hij echter niet zijn deur opendoen (vraag niet waarom maar de deur is alleen van buiten te sluiten). Gelukkig blijkt er niets gestolen te zijn dus in dat opzicht is het opluchting.

Terwijl de rest aan het voegen was, kwamen Jan en Tielke terug. Jan ging verder aan de rolstoelen en enkele deursloten, ik heb afscheid genomen van Tielke die nog de groep ging bezoeken op de school. Van daar uit zou zij met Guus en Rachel naar Nairobi vertrekken voor haar vlucht. Guus en Rachel gaan ondertussen nog boodschappen doen in de stad en op de terugweg.

Rond de lunch kwam iedereen terug (behalve Guus, Rachel en Tielke natuurlijk die naar Nairobi zijn). Na de lunch zou Jan in het huis blijven werken, Mia, Gerda en Annet verdergaan met voegen en gingen Frans, Maria en ik winkelen in de stad. Nadat de ‘voegdames’ vertrokken waren, Frans even rustte op het bed en Maria en ik de laatste dingen bij elkaar zochten, vertrokken ook wij. Toen we de kofferbak opdeden bleek er nog de voegspullen van de dames in te zitten…. Hmmm…. Waren ze niet al dik een uurtje weg?

Snel vertrokken we naar de school waar de dames al langs de kant van de weg zaten. Omdat ze geen telefoons of telefoonnummers hadden, konden ze niet bellen om de spullen even te brengen. Ze klaagden niet, vandaag scheen de zon volop , hier in Nyeri. Lekker dagje! Na de dames de spullen te hebben gebracht gingen we verder naar het centrum.

Zoals sommigen misschien al gezien hebben, heb ik eindelijk(!) foto’s kunnen uploaden. Van Rachel had ik de tip gekregen op bij ‘The White Rhino Hotel’ een drankje te bestellen en gebruik te kunnen maken van de Wifi-verbinding. Zo gezegd, zo gedaan. Frans en Maria dropten mij bij het hotel zodat zij alle boodschappen konden halen op de ‘vegtable market’ (groentemarkt) en bij de Mathai.

Het idee van Rachel klopte redelijk, echter na 2 drankjes en 1,5 uur was ik nog geen steek verder omdat de verbinding ontzettend, maar dan ook zo ontzettend ontzettend, dat het echt zo ontzettend, ontzettend, ontzettend (volgen jullie hem nog?) langzaam was. Na te hebben afgerekend en een telefoontje naar Frans besloot ik om op zoek te gaan naar een internet-cafe.

Dit bleek 100 meter verderop te liggen. De laptop kon ik aansluiten op het netwerk en Robbertje kon beginnen met uploaden. Nu is waarbenjij.nu niet bepaald de beste site voor het uploaden kwam ik achter. Met behulp van mijn ‘MijnAlbum.nl-account’ kon ik echter wel foto’s uploaden. Afrika is echt traag, tot 30 keer toe viel de verbinding weg en moest ik opnieuw beginnen. Resultaat? 2,5 uur later stonden eindelijk de foto’s op internet en kon ik gaan afrekenen. Bang voor een hoge rekening vroeg ik naar de schade. Ook dit was Afrika: 89…. 89 Shilling wel te verstaan (omgerekend dus 0,89 euro). Dan moet je wel weer even de glimlach binnen houden ;-)! Kijk dus gerust op het vorige verslag voor de foto’s!

Na de taxi te hebben gebeld (via Frans), stond ik buiten te wachten op John terwijl een wankelende man langskwam. Ik weet nog steeds niet of hij straalbezopen was of onder verdoving was (het internet-cafe ligt naast een hospitaal). Toen hij op een auto afliep kreeg ik rillingen; wilde hij gaan autorijden? Helaas bleek dit het geval en stapte hij in. Ergens gelukkig bewoog hij zich daarna bijna niet meer. John kwam in ieder geval aanrijden en we zijn snel vertrokken. Open einde voor de man dus….

In het huis aangekomen was het direct tijd om aan de tafel aan te schuiven. De dames van het voegen waren al enige tijd terug en ook Frans en Maria hadden ruim de tijd om het eten te bereiden. Het eten bestand uit courgettesoep, nasi en watermeloen, druiven en ananas als toetje.

Guus zal ondertussen ‘zijn’ gerecht (chicken-mango) op hebben met Tielke en Rachel en nog wat dingen regelen. De dames hier in huis zijn weer aan het kaarten (nee Leon, ginge sjtrippoker!) en Frans en Jan praten over vanalles en nogwat. Na net een bad te hebben genomen (maken ze hier in Afrika dan niets voor langere mensen; iedere nacht koude voeten en een bad waarin je je moet opvouwen. Jongens, ik ben maar 1.90 meter), nu nog even dit verslag posten en dan gaan slapen.

Morgen weer een dag waarop Guus waarschijnlijk rond 12.00u/13.00u met Rachel zal terug komen

Owja pap; die vriendin op de foto is Rachel ;-)! Jambo!